Diabeł?

Zbigniew Herbert - Diabeł

To był zupełnie nieudany diabeł. Choćby ogon. Nie długi, mięsisty z czarnym pędzlem włosów na końcu, ale mały, puszysty i zabawnie sterczący jak u zajączka. Skórę ma różową, tylko pod lewą łopatką znamię wielkości dukata. Ale najgorsze są rogi. Nie rosną na zewnątrz jak u innych diabłów, ale wewnątrz, w mózgu. Dlatego tak często cierpi na ból głowy.

Jest smutny. Całe dnie śpi. Nie pociąga go ani zło, ani dobro. Kiedy idzie ulicą, widać wyraźnie, jak poruszają się jego różowe skrzydła płuc.

M. Cichocki - Diabeł

To taki smutny gość, w którego nikt nie wierzy. Wpuścił ogon głęboko w lewą nogawkę. Włożył półbuty męskie, rogi piłuje raz na miesiąc. Diabeł poszedł do pracy. Zarabia grosze. Praca jest ciężka. Gdy ktoś krzyknie: Do diabła z tym wszystkim! - podnosi wzrok z wyrzutem...